Dünya hala Libya anlaşmasının önemini anlamıyor. Dünya hâlâ Libya anlaşmasını bölgedeki Türk denizaşırı enerji rezervlerine yönelik düşmanca bir eylem olarak görüyor. Bu ancak buzdağının görünür kısmıdır. Gerçek oldukça farklıdır.
Türk parlamentosu Libya'ya askeri birlik göndermeyi 02 Ocak 2020’de kabul etti. Bu aslında Türk politikasında önemli bir değişiklik anlamina geliyor. İki nedenden dolayı oldu. Birincisi elbette enerjidir. Türkiye, enerji kaynaklarının% 99'unu satın almaktadır. Türkiye, petrol ve gaz üreticilerine ağırlıklı olarak Rusya'ya yaklaşık 50 milyar dolar harcıyor. Türkiye gücünü arttırmak ve kendini bölgesel ve küresel güç arasında konumlandırmak istediğinden, ucuz enerjiye erişmek zorundadır. Böylece ekonomik kalkınmaya kademeli olarak izin verilecektir.
İkinci sebep deniz sınırından kaynaklanmaktadır. Türkiye sınırının %65-%70'i deniz kıyısından oluşmaktadır. Dolayısıyla, Türkiye'nin deniz ticaretini başkalarıyla serbestçe yapmasını gerektirmektedir. Türkiye, Yunanistan ve Kıbrıs ile Akdeniz ve Kıbrıs adasının statüsü konusunda uzun zamandır bir anlaşmazlık yaşıyor. Kofi Annan barış planı Kıbrıs'ın sorununun çözülmesi için harika bir fırsattı. Belki mükemmel değildi ama harika bir fırsattı. Kıbrıslı Rumlar tarafından reddedildi (Kıbrıslıların% 65'i planı reddetti). Ayrıca, bunun ardından Rumlar AB tarafından kabul edilmiştir. Türkiye, küresel toplumun davranışlarından büyük ölçüde hayal kırıklığına uğramıştır. Bu, Türk dış politikasını derinden etkiledi.
Birincisi, Türkiye, adaletin uluslararası toplumun önemsemedigine (ve bunun için makul dayanaklara sahip olduğuna) inanmıştır. İkinci olarak, Türkiye kendi stratejisini uygulamaya başlamalıdır.
Stratejiyi uygulamak için, sınırlarının ötesinde bölgesel güç olmak istiyorsa Türkiye birleşmelidir. Cumhurbaşkanı Erdoğan, basit bir nedenden dolayı ülkeyi birleştiremeyeceğini fark etti; gücünü korumak için ülkeyi fikri olarak ikiye bölmeyi seçti. Ülkeyi birleştirmenin gücünün çözüleceğinin farkında. Bu nedenle, gücü elinin altında birleştirmeyi seçti. Başkanlık otoritesi altındaki tüm gücü topladı ve bir şekilde parlamentonun gücünü bypass ederek veya parlamento gücünü cumhurbaşkanlığına aktardı. Bu bir dereceye kadar başarılmıştır, ancak uzun vadede sürdürülebilir değildir ve ekonomik veya sivil huzursuzluk nedeniyle hızla çözülebilir.
Ancak Cumhurbaşkanı Erdoğan büyük bir başarı elde etti; savunma sanayinin gelişimi. Bugün Türkiye, kendi İHA'sını (İnsansız Hava Aracı), denizaltını (1'i tamamlandı, 4'ü yapım aşamasında ve 1'i yakında başlatılacak), uçak gemisini, kendi ucagını (modelin seçildiği tasarım devam ediyor), kendi elektrikli aracı, kendi helikopteri (tasarım Sikorsky tarafından verilmiş olmasına rağmen, geliştirme Türk havacılık ihtiyacına göre yapılır), kendi tankı (Motorun geliştirilmesi gerekiyor, ancak geri kalanı hazır), kendi füzeleri üretebilir durumdadir. Bunlar yadsınamaz bir başarıdır, Ancak% 100 başarılamamıştır.
Türk Savunma Sanayii gelişmesi, bölgedeki etkisini arttırmak için Türkiye'ye yol açmıştır. Böylece Türkiye, Irak, Suriye ve son zamanlarda Libya'da başlayarak etkisini artırdi. Ancak Libya anlaşması Türk politikasında bir değişikliğe vurgu yapıyor. Türkiye, adadaki Türk nüfusunu korumak için Kıbrıs'taydı. Türkiye'ye yakındı (yani uçuşla 1 saat ve donanma ile birkaç saat), ancak Libya Türk kıyılarından çok uzakta. Böylece, Libya'da uzun bir konaklama atar.
Daha önce, Türkiye'nin Libya'daki varlığını artırmak zorunda olduğunu belirtmiştik. Türkiye ile Libya arasındaki anlaşma Libya Anlaşması Ulusal Hükümeti tarafından gerçekten desteklendi. Dolayısıyla, Türkiye'nin Libya'nın kontrolünü zorla ele almak isteyen Haftler'e (Ulusal Hükümete muhalefet) rağmen BM destekli hükümeti korumak istiyor. Haftler Rusya, Mısır, AB, BAE ve Suudi Arabistan tarafından destekleniyor. Ancak Türkiye, Trablus'taki hükümetle gerçekten bağlantılı güvenlik meseleleriyle büyük ölçüde ilişkili olan deniz sınırından bu yana hükümeti korumak zorunda oldugunun farkında.
Ayrıca, Türkiye'nin Akdeniz'deki petrol aramalarında herhangi bir olası rezerv bulunmamıştır. Bununla birlikte, Libya'da Türkiye'nin enerjiye erişmesi için daha az maliyetli kanıtlanmış rezervler bulunmaktadır. Bu nedenle Libya sadece güvenlik açısından değil ekonomik açıdan da Türkiye ile ilişkilidir. Türkiye'nin de Trablus'ta hükümeti korumaya mecbur olmasının nedeni de aynı. Libya'daki mesafe ve durum göz önüne alındığında, Türkiye uzun bir süre Libya'da kalmaya hazırdır.
Diğer devletlerin yanlış politikalar tarafından yönlendirildiğine inandığımız Türkiye’nin bu hareketi, Türkiye’yi küçük adımlar atmaya itecek ve bu da gelecekte daha büyük adımların atılmasına yol açacaktır. Türkiye gelecekte daha direk eylemlerde bulunmaya zorlanacak. Bu yol boyunca kayıplar ve kazançlar olacaktır, Ancak Türkiye'de cumhurbaşkanı veya iktidar lideri olarak ortaya çıkacak olan herkes, Türkiye'nin bölgedeki yönünü değiştirmeyecektir. Bunlar; bağımsız politika, ulusal çıkarları korumak ve bölgedeki nüfuzu artırmak.
Türkiye'nin Libya'ya taşınması, Türkiye'nin bölgedeki nüfuzunu artırmanın önemli bir yönünü vurgulamaktadır; Türkiye kanatlarını bölgeye açıyor. Parlamento hükümetin 02/01/2020 tarihinde Libya'ya askeri birlikler yerleştirmesine izin verdi. Türkiye, tüm eylemleri bir gun geri çevirmek isterse Türkiye'ye daha pahalıya mal olacak bir döneme girer. Buda Türkiye’nin bundan boyle bu yoldan geri donemeyecegini gosteriyor. Dolayısıyla bundan sonra Türkiye'yi daha agresif göreceğiz.
Dunyada ki jeopolitik olaylari yakindan inceleyip analizlerle global ve ulusal etkilerini tartisiyoruz
