İsyanın ardından, taviz vermeyen Brexit politikası ciddi bir yenilgiyle karşılastı. 7 eski kabine üyesi ve 14 Muhafazakar Milletvekili görevinden istifa etti. Bu, partinin tarihindeki en büyük temizlikti veya başkaldırıydı.
Parti her zamankinden daha radikal popülistlerbir parti haline geldi. Parti 40 yıldan fazla bir süredir Avrupalılık yanlısı olmuştu. 2016 referandumunun ardından değişim başladı. Artık parti sadece Brexit yanlısı değil, aynı zamanda anlaşma yapılmadan çıkalım yanlısı haline geliyor. Başbakan Johnson daha iyi bir anlaşma için çalıştığını iddia etse de, şu anda işlerin daha iyi hale geldiğine dair cesaret verici hiçbir işaret yok.
Başbakan Johnson’ın planının hızlı bir seçim kazanmak için göründüğü her şeyden sonra daha belirgin hale geliyor. Ve ya anlaşma yaBaşbakanadan ya da Parlamentoda “halkın düşmanı” olduğunu ve uzaklaştırılması gerektiğini iddia ederek yapardı.
Hükümet, hiçbir anlaşmanın ekonomiye büyük zarar vermeyeceğine inanıldığından, kamu hizmetine milyarlarca lira vermeye başladı. Yani güvenlik ağına ihtiyaç duyulmaz.
Başbakan Johnson sıra dışı davranışlar izliyor. Parlamentonun askıya alınması hali hazırda sıra dışı bir yöntem idi. Ancak Kraliçe'ye, Parlamentonun yürürlüğe girmesiyle ilgili yasaları çıkarmamasını istediğinde hükümetin yasalara nasıl uyması gerektiği soruldugunda “Kanunlar ne diyor bakmak lazım” demister. Ne yazık ki, bu davranış ileride parlemantonun suistimale ugrama riskini taşımaktadır.
Tasarı Lordlar Meclisi'ne giderken, hükümetin yenilgisi ve çoğunluğun kaybolması bir erken seçime işaret ediyor.
Bakıldıgında, asıl sorun olan şey bu değil. Asıl sorun, liderlik gösterecek ışıgın kimsede bulunmamasıdır. Asıl sorun İngiltere için liderlik eksikliğidir.
